PLAN REKOLEKCJI WIELKOPOSTNYCH
mar 13, 2016 Ogłoszenia duszpasterskie
Niedziela – 13 marca 2016 r.
7.00 – Msza św. z nauką ogólną
8.30 – Msza św. z nauką ogólną
10.00 – Msza św. z nauką ogólną
11.30 – Msza św. z nauką dla dzieci
13.00 – Msza św. z nauką ogólną
17.00 – Gorzkie Żale z kazaniem pasyjno-rekolekcyjnym
18.00 – Msza św. z nauką ogólną
Poniedziałek – 14 marca 2016 r.
9.00 – Msza św. z nauką ogólną
17.00 – Msza św. z nauką dla dzieci
18.00 – Msza św. z nauką ogólną
19.00 – Nauka dla młodzieży
Wtorek – 15 marca 2016 r.
9.00 – Msza św. z nauką ogólną
17.00 – Msza św. z nauką dla dzieci
18.00 – Msza św. z nauką ogólną
19.00 – Nauka dla młodzieży
Środa – 16 marca 2016 r.
Dzień Spowiedzi Świętej
9.00 – Msza św. z nauką ogólną
Spowiedź Święta
8.00 – 10.00 16.00 – 19.00
18.00 – Msza św. z nauką ogólną
Tagi: ogłoszenia, parafialne, rekolekcje, wielkopostne
Okruchy słów z rekolekcji wielkopostnych
kw. 12, 2011 Poezja
o spowiedzi
Panie
przychodzimy do Ciebie
z kretowiskiem sumienia
przynosimy długą litanię grzechów
popełnianych od wielu lat
za każdym razem
z tą samą ciekawością
lub równie bezmyślnie
głuche bicie się w piersi
rutynowe słowa lamentacji
i łzy żalu
które szybko obeschną
a Ty czekasz
żebyśmy któregoś dnia
przynieśli miłość
/Wacław Buryła/
Modlitwa papieża Klemensa XI
Wierzę w Ciebie, Panie, lecz wzmocnij moją wiarę.
Ufam Tobie, ale wspomóż moją nadzieję.
Miłuję Ciebie, lecz uczyń moją miłość bardziej gorącą.
Żałuję za moje grzechy, ale spraw, bym żałował doskonalej.
Uwielbiam Ciebie jako Stwórcę wszechrzeczy.
Napełnij mnie swoją mądrością.
Otocz swoją dobrocią.
Chroń swoją potęgą.
Ofiaruję Ci moje myśli, by trwały przy Tobie;
moje słowa i uczynki, aby były zgodne z Twoją wolą;
i całe moje postępowanie, by było życiem wyłącznie dla Ciebie.
Chcę tego, czego Ty chcesz.
Chcę, jak Ty chcesz i jak długo chcesz.
Proszę Cię, Panie, abyś oświetlił mój rozum, pobudził moją wolę,
oczyścił intencje, uświęcił serce.
Daj mi, Dobry Boże, miłość ku Tobie i wstręt do moich wad,
szczerą troskę o bliźnich i pogardę tego, co sprowadza na świat zło.
Pomóż mi zwyciężyć pożądliwości – umartwieniem,
skąpstwo – jałmużną, gniewliwość – łagodnością,
a lenistwo – pracowitością.
Spraw, bym był skupiony w modlitwie,
wstrzemięźliwy przy posiłkach, dokładny w pracy,
wytrwały w podejmowanych działaniach.
Naucz mnie, jak małe jest to, co ziemskie, jak wielkie to, co Boskie;
Jak przemijające, co doczesne, jak nieskończone, co wieczne.
Proszę o to przez Chrystusa, mojego Pana. Amen.
Psalm 51
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,
Abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyroku *
i prawy w swoim sądzie.
Oto urodziłem się obciążony winą *
i jako grzesznika poczęła mnie matka.
A Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, *
naucz mnie tajemnic mądrości.
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, *
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, abym usłyszał radość i wesele, *
niech się radują kości, które skruszyłeś.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Przywróć mi radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich *
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Panie, otwórz wargi moje, *
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
a my ciągle w biegu
przepychamy się łokciami
jakbyśmy się bali
że w wielkim kosmosie
zabraknie dla nas miejsca
że ktoś o nas zapomni
że przestaniemy być ważni
że nikt nas nie zauważy
że wszyscy przejdą obok
że nasze życie
minie bez echa
drzewa za oknem
przez tyle lat
stoją w miejscu
i owocują w milczeniu
a my
ciągle w biegu
donikąd
/Wacław Buryła/
naucz mnie Panie
naucz mnie Panie
cieszyć się pogodą
rozgrzanym latem
czystą bielą zimy
wiosennym pąkiem
brzemienną jesienią
zachodem słońca
małą kroplą rosy
ptakiem za oknem
i kwiatem na łące
wiatrem który zbłądził
bardzo gorzkim deszczem
rozgniewanym morzem
i spokojem szczytów
uśmiechem dziecka
i soczystą tęczą
psem który wyszczekać
chce swoją obecność
zapachem lasu
i gniazdem bocianim
gwieździstą nocą
i zamglonym świtem
znalezioną szyszką
i mrówką na drodze
życiem które mija
i śmiercią przyjazną
naucz mnie Panie
cieszyć się z niczego
naucz mnie raz jeszcze
prostego zachwytu
/Wacław Buryła/
* * *
wielkiego rozumu
nie dawaj mi Panie
zbyt wbija w pychę
i zbyt łatwo błądzi
nie widzi ludzi
zbyt zajęty sobą
na łzę nadepnie
nie powie
przepraszam
jeżeli możesz
daj mi wielkie serce
którym się można
z wszystkimi podzielić
niech będzie proste
tak jak kromka chleba
po którą wszyscy
wyciągają ręce
i pozwól także
bym nie zamknął oczu
na ludzką biedę
na milczący smutek
abym nie schodził
po schodach bez słowa
gdy trzeba pomóc
wnieść wózek na piętro
i ucz mnie Panie
że mam być człowiekiem
to najważniejsze
wszystko inne minie
kto rozda siebie
ten wygrywa wieczność
ten tylko nie zginie
kto zbudował miłość
/Wacław Buryła/
naucz się cieszyć
naucz się cieszyć
chwilą
której jak spłoszonego ptaka
nie chwycisz w dłonie
nie zatrzymasz
naucz się cieszyć
człowiekiem
który puka do drzwi
który przychodzi
choć nikt go nie prosił
bo gdzieś zgubił uśmiech
naucz się cieszyć
miłością
która może nie przyjdzie
lecz budzi nadzieję
a ta nawet niespełniona
zawsze daje szczęście
naucz się cieszyć
życiem
które póki trwa
jest skarbem
którego drugi raz nie znajdziesz
lecz zgubić go łatwo
naucz się cieszyć
z byle czego
bo wszystko w życiu
ma swe miejsce
i nic się w życiu
nie powtórzy
/Wacław Buryła/
* * *
wiesz
dopiero puste miejsce przy stole
uzmysławia nam dobitnie
wartość czyjejś obecności
tak bardzo zwyczajnej
że prawie przezroczystej
lub ciężar nieobecności
której nikt nie przewidywał
na którą nikt nie czekał
przychodzącej jak grom
z jasnego nieba
dopiero milczenie telefonu
pozwala nam zrozumieć
wartość każdego słowa
puszczanego mimo uszu
odnajdywanego po latach
jak największą świętość
zawsze zbyt późno rozumiemy to
co najważniejsze w życiu
/Wacław Buryła/
* * *
Kiedy dzień sie budzi
tylko Bóg wie
który ptak zaśpiewa
który zaśpi
który się nie zbudzi
a który spadnie z nieba
Zadziwiony
bez pytań bez odpowiedzi
bo czas zatrzasnął powietrze
połamał skrzydła
a pieśni nakazał milczenie
resztkom serca w płomieniach objawił ziemię
Jak grom
jak ciszę
chciwą łez które zawsze daleko
choć najbliżej były od zawsze
Nawet Bóg się dziwi
że kiedyś pomyślał tę historię
i zdała się być najlepszą z możliwych
a teraz nie wie
czy zrozumieją
bo Sam nie pamięta
czy tak pomyślał
i czemu ich widzi tylu
naraz
gdy każdemu z osobna pisał historię
dawał więcej niż innym
by żyli dla innych
co tu robią
w takiej gromadzie
i on i ona i ci i tamci
czy tak pomyślałem..
zamyśli się Bóg..
nie będę bronił Cię Panie
nie powiem – to Twoje wyroki
zabrały tak wiele
jeśli wiesz
nie odpowiadaj
tylko usiądź z nami w naszym kościele
śpiewaj pieśni
słuchaj modlitwy
tylko bądź tutaj
tak smutny jak my /10.04.2010/
Tagi: Poezja, rekolekcje, wacław buryła
Rekolekcje Wiekopostne – 21-25.03.2010r.
mar 21, 2010 Wydarzenia
Plan Rekolekcji:
22.03.2010 – Poniedziałek
09.00 – Msza św. – nauka ogólne
17.00 – Msza św. – nauka dla dzieci
18.00 – Msza św. – nauka ogólna
19.00 – Konferencja dla młodzieży
23.03.2010 – Wtorek
09.00 – Msza św. – nauka ogólne
17.00 – Msza św. – nauka dla dzieci
18.00 – Msza św. – nauka ogólna
19.00 – Konferencja dla młodzieży
24.03.2010 – Środa
08.00 – 10.00 – Spowiedź św. dla młodzieży i dorosłych
09.00 – Msza św. – nauka końcowa
15.30 – 16.00 – Spowiedź św. dla dzieci
16.00 do końca – Spowiedź św. dla młodzieży i dorosłych
18.00 – Msza św. – nauka końcowa
ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI
Tagi: rekolekcje
